021-91070083
info@tondshar.com
1401/08/05
مقالاتبه راحتی می‌توان در مورد تفاوت بین توربوشارژر و سوپرشارژر گیج شد. اصولاً نتیجه همین است. هر دوی آن‌ها هوای فشرده را به موتور احتراقی می‌رسانند تا موتور قدرتمندتر شود که اصطلاحاً به آن القای اجباری می‌گویند.
اما "منبع قدرت" چیزی است که یک سوپرشارژر و یک توربوشارژر را کاملاً از یکدیگر متفاوت می‌کند.
یک سوپرشارژر مستقیماً توسط یک تسمه به میل لنگ موتور متصل می‌شود و انرژی خود را از اینجا می‌کشد. از طرف دیگر یک توربوشارژر از گاز خروجی موتور مجددا استفاده می‌کند. بنابراین یک توربوشارژر بسیار کارآمدتر از یک سوپرشارژر است. با این حال، نقطه ضعف آن این است که هنگام رانندگی با سرعت پایین موتور، اتلاف گرمای کافی از موتور وجود ندارد، که باعث تاخیر توربو می‌شود.
یک سوپرشارژر معمولاً می‌تواند سریع‌تر از یک توربوشارژر به پدال گاز شما واکنش نشان دهد، اما معمولاً منجر به مصرف سوخت بیشتر و سطح آلایندگی بالاتر نسبت به یک موتور توربوشارژر قدرتمند می‌شود.
سوپرشارژر و توربوشارژر نیز در طراحی سیستم متفاوت هستند. سوپرشارژر از یک بخش کمپرسور و یک محفظه یاتاقان تشکیل شده است در حالی که یک توربوشارژر از یک بخش کمپرسور و یک محفظه یاتاقان تشکیل شده است، اما یک بخش توربین نیز دارد.
بنابراین اگر بتوانید از سوپرشارژر در سرعت‌های پایین و توربوشارژر در سرعت‌های بالاتر استفاده کنید عالی نیست؟
گاهی اوقات، این کار نیز تحت عنوان "TwinCharging" انجام می‌شود.
در سال‌های آینده، ترکیب سوپرشارژر برقی با توربوشارژر بیشتر و بیشتر رایج خواهد شد. به این ترتیب، تاخیر توربو در دور موتور پایین برطرف می‌شود، در حالی که در سرعت بالا، موتور توسط توربوشارژر کارآمدتر عمل می‌کند.
• کدام یک بهتر است؟ توربوشارژر یا سوپرشارژر؟
هر کدام را می‌توان برای افزایش قدرت، مصرف سوخت یا هر دو مورد استفاده قرار داد و هر کدام مزایا و معایبی دارند. توربوشارژرها از مقداری از انرژی "رایگان" استفاده می‌کنند که در غیر این صورت به طور کامل در اگزوز از بین می‌رفت.
راندن توربین باعث افزایش فشار خروجی اگزوز می‌شود که مقداری بار بر روی موتور وارد می‌کند، اما تلفات خالص در مقایسه با بار مکانیکی مستقیمی که راندن یک سوپرشارژر شامل می‌شود کمتر است (بزرگ‌ترین دمنده‌هایی که یک دراگستر سوخت بالا را تغذیه می‌کنند، 900 اسب بخار قدرت میل لنگ مصرف می‌کنند. در موتوری با توان کل 7500 اسب بخار). اما سوپرشارژرها تقریباً فوراً می‌توانند boost (بالا بردن سرعت) خود را ارائه دهند، در حالی که توربوشارژرها معمولاً در هنگام ایجاد فشار اگزوز مورد نیاز برای چرخش توربین دچار تاخیر در پاسخ می‌شوند.
واضح است که یک دراگستر (Dragster) با سوخت بالا که سعی می‌کند یک چهارم را در چهار ثانیه طی کند، زمانی برای هدر دادن در انتظار فشار اگزوز برای ساختن ندارد، بنابراین همه آن‌ها از سوپرشارژرها استفاده می‌کنند، در حالی که وسایل نقلیه‌ای که وظیفه دارند میانگین مصرف سوخت شرکتی (CAFE) را افزایش دهند، نمی‌توانند هزینه آن را بپردازند.
• یک توربو یا سوپرشارژر چقدر قدرت اضافه می‌کنند؟
مقدار اکسیژنی که یک موتور می تواند "نفس بکشد" عامل محدود کننده میزان قدرتی است که می‌تواند تولید کند، زیرا فناوری انژکتور سوخت بیش از آن است که بتواند تا حد ممکن سوختی را تامین کند که می‌تواند با مقدار اکسیژن موجود در سیلندر بسوزاند.
موتورهای تنفس طبیعی که در سطح دریا کار می‌کنند، هوا را با سرعت 14.7 psi دریافت می‌کنند، بنابراین اگر یک توربو یا سوپرشارژر 7 psi بوست (boost) به موتور اضافه کند، خود سیلندرها تقریباً 50 درصد هوای بیشتری دریافت می‌کنند و از نظر تئوری باید بتوانند حدود 50 درصد قدرت بیشتر تولید کنند.
معمولاً این اتفاق نمی‌افتد. فشرده‌سازی هوای ورودی گرما را افزایش می‌دهد، که همراه با فشار اضافی، احتمال آسیب‌دیدگی موتور یا «پینگ» را افزایش می‌دهد، بنابراین زمان‌بندی اغلب باید تا حدودی به تعویق بیفتد.
این می‌تواند مدت زمان سوختن کامل سوخت را محدود کند و از این رو مقداری از قدرت را از بین ببرد. اکثر موتورهای مدرن که دارای توربو و/یا سوپرشارژر هستند همچنین دارای خن‌کننده‌های اینترکولر هستند که به حذف بخشی از گرمای اضافه شده توسط توربو یا سوپرشارژر کمک می‌کند.
در پایان، انتظار معمول این است که افزودن 50 درصد هوای بیشتر، 30 تا 40 درصد قدرت بیشتری تولید کند.
اما "منبع قدرت" چیزی است که یک سوپرشارژر و یک توربوشارژر را کاملاً از یکدیگر متفاوت می‌کند.
یک سوپرشارژر مستقیماً توسط یک تسمه به میل لنگ موتور متصل می‌شود و انرژی خود را از اینجا می‌کشد. از طرف دیگر یک توربوشارژر از گاز خروجی موتور مجددا استفاده می‌کند. بنابراین یک توربوشارژر بسیار کارآمدتر از یک سوپرشارژر است. با این حال، نقطه ضعف آن این است که هنگام رانندگی با سرعت پایین موتور، اتلاف گرمای کافی از موتور وجود ندارد، که باعث تاخیر توربو می‌شود.
یک سوپرشارژر معمولاً می‌تواند سریع‌تر از یک توربوشارژر به پدال گاز شما واکنش نشان دهد، اما معمولاً منجر به مصرف سوخت بیشتر و سطح آلایندگی بالاتر نسبت به یک موتور توربوشارژر قدرتمند می‌شود.
سوپرشارژر و توربوشارژر نیز در طراحی سیستم متفاوت هستند. سوپرشارژر از یک بخش کمپرسور و یک محفظه یاتاقان تشکیل شده است در حالی که یک توربوشارژر از یک بخش کمپرسور و یک محفظه یاتاقان تشکیل شده است، اما یک بخش توربین نیز دارد.
بنابراین اگر بتوانید از سوپرشارژر در سرعت‌های پایین و توربوشارژر در سرعت‌های بالاتر استفاده کنید عالی نیست؟
گاهی اوقات، این کار نیز تحت عنوان "TwinCharging" انجام می‌شود.
در سال‌های آینده، ترکیب سوپرشارژر برقی با توربوشارژر بیشتر و بیشتر رایج خواهد شد. به این ترتیب، تاخیر توربو در دور موتور پایین برطرف می‌شود، در حالی که در سرعت بالا، موتور توسط توربوشارژر کارآمدتر عمل می‌کند.
• کدام یک بهتر است؟ توربوشارژر یا سوپرشارژر؟
هر کدام را می‌توان برای افزایش قدرت، مصرف سوخت یا هر دو مورد استفاده قرار داد و هر کدام مزایا و معایبی دارند. توربوشارژرها از مقداری از انرژی "رایگان" استفاده می‌کنند که در غیر این صورت به طور کامل در اگزوز از بین می‌رفت.
راندن توربین باعث افزایش فشار خروجی اگزوز می‌شود که مقداری بار بر روی موتور وارد می‌کند، اما تلفات خالص در مقایسه با بار مکانیکی مستقیمی که راندن یک سوپرشارژر شامل می‌شود کمتر است (بزرگ‌ترین دمنده‌هایی که یک دراگستر سوخت بالا را تغذیه می‌کنند، 900 اسب بخار قدرت میل لنگ مصرف می‌کنند. در موتوری با توان کل 7500 اسب بخار). اما سوپرشارژرها تقریباً فوراً می‌توانند boost (بالا بردن سرعت) خود را ارائه دهند، در حالی که توربوشارژرها معمولاً در هنگام ایجاد فشار اگزوز مورد نیاز برای چرخش توربین دچار تاخیر در پاسخ می‌شوند.
واضح است که یک دراگستر (Dragster) با سوخت بالا که سعی می‌کند یک چهارم را در چهار ثانیه طی کند، زمانی برای هدر دادن در انتظار فشار اگزوز برای ساختن ندارد، بنابراین همه آن‌ها از سوپرشارژرها استفاده می‌کنند، در حالی که وسایل نقلیه‌ای که وظیفه دارند میانگین مصرف سوخت شرکتی (CAFE) را افزایش دهند، نمی‌توانند هزینه آن را بپردازند.
• یک توربو یا سوپرشارژر چقدر قدرت اضافه می‌کنند؟
مقدار اکسیژنی که یک موتور می تواند "نفس بکشد" عامل محدود کننده میزان قدرتی است که می‌تواند تولید کند، زیرا فناوری انژکتور سوخت بیش از آن است که بتواند تا حد ممکن سوختی را تامین کند که می‌تواند با مقدار اکسیژن موجود در سیلندر بسوزاند.
موتورهای تنفس طبیعی که در سطح دریا کار می‌کنند، هوا را با سرعت 14.7 psi دریافت می‌کنند، بنابراین اگر یک توربو یا سوپرشارژر 7 psi بوست (boost) به موتور اضافه کند، خود سیلندرها تقریباً 50 درصد هوای بیشتری دریافت می‌کنند و از نظر تئوری باید بتوانند حدود 50 درصد قدرت بیشتر تولید کنند.
معمولاً این اتفاق نمی‌افتد. فشرده‌سازی هوای ورودی گرما را افزایش می‌دهد، که همراه با فشار اضافی، احتمال آسیب‌دیدگی موتور یا «پینگ» را افزایش می‌دهد، بنابراین زمان‌بندی اغلب باید تا حدودی به تعویق بیفتد.
این می‌تواند مدت زمان سوختن کامل سوخت را محدود کند و از این رو مقداری از قدرت را از بین ببرد. اکثر موتورهای مدرن که دارای توربو و/یا سوپرشارژر هستند همچنین دارای خن‌کننده‌های اینترکولر هستند که به حذف بخشی از گرمای اضافه شده توسط توربو یا سوپرشارژر کمک می‌کند.
در پایان، انتظار معمول این است که افزودن 50 درصد هوای بیشتر، 30 تا 40 درصد قدرت بیشتری تولید کند.
اخبار مرتبط
برای ثبت نظر، ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.